बिदेश पस्छौ उतै
बस्छौ , अनी रुन्छिन
नेपाल आमा ।
फर्की आउ एक होउ , भनी रुन्छिन नेपाल आमा ।
बाझै छोडी खेत बारी, तिमी गयौ डाडा पारी
तिमीले छोड्या पाखोबारी , खनी रुन्छिन नेपाल आमा।
परदेशी पर हुँदा , बिदेशिले नेपाल छुँदा
भाचिएका स्तम्भहरु , गनी रुन्छिन नेपाल आमा।
गौरबमय इतिहास , तिमी बन्यौ जिउँदो लाश
एक्लै यहाँ बेसाहारा , बनी रुन्छिन नेपाल आमा ।
फर्की आउ एक होउ , भनी रुन्छिन नेपाल आमा ।
बाझै छोडी खेत बारी, तिमी गयौ डाडा पारी
तिमीले छोड्या पाखोबारी , खनी रुन्छिन नेपाल आमा।
परदेशी पर हुँदा , बिदेशिले नेपाल छुँदा
भाचिएका स्तम्भहरु , गनी रुन्छिन नेपाल आमा।
गौरबमय इतिहास , तिमी बन्यौ जिउँदो लाश
एक्लै यहाँ बेसाहारा , बनी रुन्छिन नेपाल आमा ।
No comments:
Post a Comment